Fiji, waar moet ik beginnen. Dit land heeft mijn hart gestolen. Het is een land wat je blijft verbazen vanaf het moment dat je geland bent totdat je het weer “tijdelijk” moet verlaten. 

Bula, welkom op Fiji. Zoals ik het schrijf lijkt het alsof je het op een gewone toon zegt, maar de Fijianen roepen dit heel enthousiast, dan lijkt het meer op BUULAAA. Even om het gevoel erbij aan te geven.

Met het vliegtuig arriveer je op Nadi, een leuke en authentieke stad. Vaak verblijf je een nachtje bij aankomst of voor vertrek in deze stad. Hier vind je lokale markten, tempels en hot pools.  
Vanuit Nadi ga je met een transfer naar de haven van Denarau waar de boot ligt te wachten. De boot is dé manier om tussen de verschillende eilanden te reizen, maar dit kan natuurlijk ook per watervliegtuigje. Fenomenaal uitzicht en je bent lekker snel op de bestemming. 

Met de Yasawa Flyer is het ongeveer 5 uur varen naar het noordelijkste eiland Nacula waar mijn 2 weekse reis begint. Bij aankomst op ieder eiland staan de medewerkers van het resort je op te wachten met het welkoms lied: Bula Maleya, in het liedje heten ze u welkom in uw “thuis” ver weg van thuis. Dit is iets wat Fiji, en de rest van de pacific overigens ook, uniek maakt, je arriveert als toerist maar verlaat het land als familie. Wanneer je het eiland weer verlaat om met de Yasawa Flyer naar het volgende eiland te varen, wordt het afscheidslied gezongen: Isa Lei.  

Op mijn reis door Fiji heb ik heel veel verschillende eilanden aangedaan. Ik ben begonnen op Yasawa eilanden op het noordelijkste eiland Nacula, gevolgd door Naviti en Wayalailai. 

Vervolgens ben ik overgegaan op de Mamanuca eilanden Mana, Beachcomber en South Sea. Vanaf de resorts zijn ontzettend veel excursies te boeken. Zo ben ik naar de Blue Lagoon grotten geweest, waar ook de gelijknamige film is opgenomen. Dit was een heel avontuur want je moet een stuk onderwater zwemmen wil je in de grot uitkomen. Ik heb de meest mooie snorkel excursies gemaakt waarbij ik vissen heb gezien die ik nog nooit eerder had gezien. Zo zwemmen er bijvoorbeeld veel reef haaien, onschuldige haaien maar toch even schrikken als je ze voor het eerst ziet. Vanaf uitkijkpunten heb ik de meest mooie zonsopkomsten en zonsondergangen gezien.  

Tijdens de traditionele Kava ceremonie leer je lokale bevolking beter kennen. Kava wordt gemaakt van de wortel van een kava plant en vervolgens met water gemengd. De Fijianen vinden het fantastisch en het wordt voor elke gelegenheid gedronken. Het is heel erg onbeleefd om Kava af te slaan. Dus ook al vind je het niet lekker, wel op drinken! Zelf vond ik het alles behalve lekker, dus ik had er wel wat moeite mee.

Naast dit alles heb ik nog veel meer gedaan op de eilanden: lange wandelingen over de eilanden heen gemaakt (soms ook minder lang, je kunt in 5 minuten over heel South Sea Island lopen), op zondag de kerk bezocht wat echt heel bijzonder en vrolijk is, kookles gehad, een Fijiaans dorp en de school bezocht, kampvuren gemaakt en nog zo veel meer.  

Het eten op de resorts is heerlijk er wordt ontzettend goed voor je gezorgd tijdens een reis door Fiji. Mocht je tussen door toch zin hebben in iets te eten, kun je altijd om een kokosnoot vragen. Heel Fiji staat vol met palmbomen met kokosnoten, dus ik heb deze hele reis iedere dag een kokosnoot gegeten. Deze wordt vers voor je uit de boom gehaald.  

Bula!

Mijn droom studiereis naar Fiji begon al bij het inchecken op Schiphol; ik werd verrast door een upgrade naar de business class. Een zeer exclusieve ervaring; we werden persoonlijk begroet door de purser en de service was uitmuntend. Aan boord kregen we een 6-gangenmenu en deze werd geserveerd als in een sjiek restaurant. Na het diner gingen de stoelen op 180 graden en konden we heerlijk languit slapen. Wat een luxe! 

Om 09.30u lokale tijd stond ik op de luchthaven van Nadi. Een kleine luchthaven met een warm welkom. Niet alleen de temperatuur was heerlijk, maar vooral de vriendelijke lokale bevolking zorgde voor een warme ontvangst. Ik ontving direct een bloemenkrans en een lekker fris flesje water. Na een rit van een klein kwartiertje werden we naar het Sofitel Denarau gebracht. Het Sofitel is een heerlijk hotel met een aparte adults only beachclub en een fantastisch ontbijtbuffet.

‘s Ochtends vroeg vertrokken we vanaf Port Denarau naar de Mamanuca Eilanden, een boottocht van ca 50 minuten naar het resort Musket Cove, in typisch Fijiaanse stijl. De dag werd afgesloten met een mooie zonsondergang, een heerlijk diner en traditionele muziek. Het bleef nog lang gezellig met de staff van het resort. De farewell song door de gehele staff leidde tot een heel mooi gesprek over de cultuur van de Fijiërs. Bijzonder om de verhalen uit eerste hand te horen. 

De dag daarna vertrokken we naar het volgende eiland waar we zouden overnachten; Tropica Island. Wederom kregen we bij aankomst een drankje en een welkomstlied, zoals bij alle resorts gebruikelijk is, ook hier voelden we ons meteen welkom. Alle bungalows (in Fiji ‘bures’ genoemd) hebben zeezicht en een buitendouche. Voor de lunch werden we per speedboot opgehaald en naar een drijvende (pizza)bar midden in de Pacific Ocean gevaren, genaamd Cloud 9, waar je een duik in de prachtige azuurblauwe zee kunt nemen. Bij terugkomst hebben we in Tropica heerlijk bij het zwembad gezeten onder het genot van een koud Fiji biertje. De avond werd afgesloten met een 3-gangen diner onder de sterrenhemel. De Mamanuca eilanden kennen veel mooie eilandresorts en ik heb er tijdens deze studiereis een aantal van mogen bewonderen, stuk voor stuk prachtige resorts om te verblijven.

Uiteraard hebben we ook gebruik kunnen maken van de vele watersporten zoals snorkelen, zeilen vanaf het resort en vele andere heerlijke vakantieactiviteiten. Uiteindelijk moest ik echt afscheid nemen van de Mamanuca eilanden. Met een klein bootje van het resort werden we naar de ferry gebracht die verderop in zee lag te wachten. Tijdens de boottocht kwamen we langs het eiland waar de film Castaway is opgenomen met Tom Hanks, mooi! 

Uiteindelijk kwamen we weer aan in Port Denarau en vertrokken naar de airport van Nadi. Het vliegtuig werd bij het opstijgen uitgezwaaid door het grondpersoneel op de luchthaven. Het was een geweldige reis om nooit te vergeten en ik krijg weer heimwee als ik eraan terug denk.. Niet alleen de natuur en de resorts, maar juist ook de hartelijk lokale bevolking maken het Fiji plaatje helemaal compleet.

VINAKA

Barbara bezocht the Highlands in Fiji

Fiji – wie denkt er niet aan witte stranden, groene palmen, blauwe lagunes en kleurrijke zonsondergangen? Je raadt het al, dat alles is Fiji, en nog veel meer. 

In de zomer van 2019 hebben wij als gezin (ouders en twee studerende dochters) het tropische eilandenparadijs Fiji op het programma staan. Wij zijn er al eerder geweest en weten van de resorts met de vriendelijke mensen, van de mooie natuur, de leuke snorkelplekken en de romantische diners aan het strand.

Natuurlijk willen we dat allemaal niet missen en verheugen ons op een verblijf op een prachtig eiland, maar deze keer is dat de afsluiter. Eerst gaan we een trekkingtocht doen door de Highlands. Dat is heel bijzonder omdat er op de route die wij nemen al jaren geen toeristen meer zijn geweest. Wij zijn dus een soort pioniers!

Met onze trouwe Fijiaanse gids Peni rijden we naar het dorp. Nasukomai is op ca. 1000 meter en enorm afgelegen. Daar aangekomen worden we meteen begroet door mensen uit het dorp. We wikkelen snel onze pareo’s om de heupen, vrouwen in korte broeken zijn taboe. We worden door een hele zwerm kinderen begeleid naar ons gastgezin voor deze nacht.

Het huis is zeer eenvoudig en volgens de Fijiaanse traditie zijn er geen meubels. Iedereen slaapt, eet, praat, speelt en kookt op de vloer. Wij krijgen als slaapplek een afgescheiden gedeelte van de woonruimte aangewezen, met matjes en dekens. Na een wandeling door het dorp is het tijd voor het avondeten: er worden schotels van dorpsbewoners naar het gastgezin gebracht. Sommigen blijven eten, anderen willen kijken hoe de bleekneuzen eruitzien. Zoals in Fiji gebruikelijk gaat dat gepaard met heel veel gelach en gepraat. 

Al snel blijkt waarom we in dit huis verblijven: er is een wc dat met een emmer wordt doorgespoeld, een luxe in deze omgeving. In dit dorp is nog geen elektriciteit. De huidige regering heeft plannen dat binnenkort alle Fijiers stroom hebben en sommige stroompalen staan er al.

De nacht is koud, iets wat je eigenlijk niet verwacht op Fiji. Ik trek al mijn kleren aan en luister naar het gesnurk van achter het stukje stof, het gekraak van het dierenleven onder het huis en het verlossende gekraai van de haan die de nieuwe dag aankondigt.

Na het ontbijt maken we een wandeling naar een waterval: de dorpelingen hadden de afgelopen dagen een pad door het oerbos gehakt. Ze begeleiden ons met hun machetes. Na de lunch is het afscheid nemen en we lopen naar het tweede dorp: Sawanivou.

Daar is iedereen bezig met het voorbereiden van het feestmaal: de lovo. Verschillende groenten, de onmisbare tapioca en kip worden in bananen-bladeren verpakt, op hete kolen gelegd en in de aarde gegaard. 

Na het eten is er tijd voor de traditionele kava ceremonie: de wortels van de kava plant worden tot poeder gemalen die worden opgelost in water, die de basis voor HET drankje vormt. Na de toespraak van de chief en het rituele geklap en zang krijg ik mijn eerste slok uit de kokosnootschelp. De smaak van het bruine, peperige watertje is altijd even wennen…!

In de ochtend staat ons weer een verrassing te wachten: de billy billys! Ze hebben twee vlotten gemaakt van bamboe waarmee we door een nauwe kloof en over stroomversnellingen de rivier afdrijven. Wat een unieke ervaring! 

In de namiddag staat een stevige wandeling op het programma: twee mannen met paarden begeleiden ons en slaan met hun machetes waar nodig een gat in het oerwoud. We zien prachtige panorama’s van de highlands en genieten van deze zeer ongerepte omgeving!

De bewoners van het laatste dorp staan al te wachten aan de overkant als wij bij de rivier aankomen. Dit dorp is lager gelegen en aan de busroute van Nadi naar Suva. Het voelt weer heel anders dan de bergdorpen.

In de avond was er een groot feest met veel kava, muziek en traditionele dans. We hebben er zeer van genoten!